tanzimat 1 dönem sanatçıları ve eserleri

naskah drama 7 orang cerita rakyat singkat. Tanzimat dönemi edebiyatı, dönemin kültürel ve siyasi olaylarından etkilenerek meydana gelmiş olan bir edebi akımdır. 1839 yılında bu edebiyat akımı başlamıştır. Tanzimat dönemi edebiyatı milli yapıyı birleştirmek isteyen ve batıyı örnek alan özellik göstermiştir. Tanzimat Edebiyatı Nedir? Tanzimat dönemi edebiyatında şiir ve düz yazıda köklü bir değişim olmuştur. En büyük yenilik şiirde meydana gelmiştir. 1860 yılında ilk özel gazetenin çıkması ile birlikte Tanzimat dönemi de başlamış oldu. Bu dönemde batılı tarzdaki ilk eserler verilmeye başlamıştır. Tiyatro sanatının halkı aydınlatmak amacı ile bir araç olarak kullanılabileceği düşünülmüştür. Divan Edebiyatındaki bölüm bütünlüğü anlayışının aksine, Tanzimat Edebiyatında konu bütünlüğüne önem verilmiştir. Toplumcu sanat anlayışı hakim olmuştur. 1. dönem Tanzimatçıları, 2. dönem Tanzimatçılarına göre daha toplumcu bir anlayış benimsemişlerdir. Yazı dilini halk diline yakınlaştırma çabası görülmektedir. Tanzimat Edebiyatı Genel Özellikleri 1. Dönem Tanzimat Edebiyatı Özellikleri şu şekildedir;Toplum için sanat anlayışı nedenle eserlerde çoğunlukla toplumsal konular ölçüsü olarak nazım ölçüsü şiirde ise aruz ölçüsü sadeleşmesi gerektiği düşüncesi hakim olmuştur. Fakat bu konuda pek başarılı dönemde hak, yurt, özgürlük, eşitlik gibi kavramlar ilk defa eserlerde kullanılmaya dönemde öykü, roman, makale, gazete, eleştiri gibi düz yazı örnekleri Türk edebiyatında görülmeye dönem Tanzimat Edebiyatı sanatçıları; Namık Kemal, Ziya Paşa, İbrahim Şinasi, Şemseddin Sami, Ahmet Mithat Efendi, Ahmet Vefik Paşa Dönem Tanzimat Edebiyatı özellikleri şu şekildedir;Daha bireysel konular ele için değil, sanat için sanat anlayışı dönemde tiyatro eserleri oynanmak için değil, okunmak için kaleme ölçüsü ile aruz ölçüsü kullanılmaya devam Dönem Tanzimat Edebiyatında kullanılan Divan Edebiyatı nazım biçimleri kullanılmamaya daha geniş konular kullanılmaya başlanmıştır. Aşk, felsefe, ölüm gibi konular da şiirlerde dönem Tanzimat edebiyatında güzel olan her şey şiir konusu dönemdeki sanatçılar daha çok natüralizm ile realizm akımından dönemin divan edebiyatındaki tek savunucusu Muallim Naci Abdülhak Hamit Tarhan, Ali Bey, Recaizade Mahmet Ekrem, Muallim Naci, Ahmet Cevdet Paşa, Samipaşazade Sezai, Nabizade Nazım olmuştur. Osmanlı Devleti son dönemlerinde zaman zaman doğrudan padişahların kimi zaman da aydınların veya bir grup zümrenin zorlaması ve bastırması ile aydınlanmacı ve yenilikçi programlar oluşturmak istemiş ancak her seferinde gelenekçiler tarafından şiddetle bastırılmıştır. Belki de bu hareket ve eylemler içerisinde en mevzubahis olan dönem ise Tanzimat Dönemi'dir. Bu dönem sanatçıları halkı aydınlatmak ve yenilikçi adımlar atmak adına eserler üretmiş ve geçmişi sürekli olarak eleştirmiştir. Ancak bu dönem sanatçılarını kendi içerisinde iki dönemde incelememiz gerekecektir. Nitekim her ne kadar geçmişi eleştirerek yeni bir şey yapmak isteseler de birçok anlamda geçmişten kopamayacaklardır. Bununla birlikte ilklerin dönemini yaratan tanzimat edebiyatçılarını günümüze birbirinden değerli ve önemli eserler bırakmışlardır. Tanzimat Edebiyatı Özellikleri Osmanlı Devleti aydınlanma hareketinin getirdiği bir sonuç olarak karşımıza çıkan Tanzimat Edebiyatı sanatçıları, batıcı bir anlayış ve dilde sadeleşmeyi savunarak halkın anlayabileceği tarzda eserler üretmişlerdir. Tanzimat Edebiyatının etkin olduğu ve Tanzimat Dönemi olarak adlandırılan bu dönem 1839 yılında ilan edilen Tanzimat Fermanı ile tohumları atılmış olsa da etkin anlamda 1860'tan sonra Tanzimatçılardan bahsetmek mümkündür. Tanzimat Edebiyatı kendi içerisinde ikiye ayrılmaktadır. Birinci dönem için 1860 ile 1876 arasından bahsederken, ikinci dönem için 1876 ile 1895 yıllarını vermek yerinde olacaktır. Bu iki dönemin kendi içerisinde ayrı ayrı özellikleri olsa da genel olarak Tanzimat Edebiyatı'nın özelliklerinden bahsedecek olursak; Batılı anlamda eserlerin ilki bu dönemde üretilmiştir. Adalet, hak, özgürlük ve vatan gibi kelimeler ilk defa Tanzimatçılarla söylenmeye başlamıştır. Dilde sadeliği savunmuşlardır. Halkın anlayacağı eserler üretmişlerdir. Halkı bilgilendirmek ve aydınlatmak için tiyatroya oldukça fazla önem vermişlerdir. Toplumcu bir bakış açısıyla hareket etmişlerdir. Konunun bütünlüğünü savunmuş ve bu kapsamda eserler üretmişlerdir. Divan Edebiyatındaki "bölüm güzelliği" anlayışını eleştirmişlerdir. Birinci dönem Tanzimat Edebiyatçıları bir sonraki döneme göre daha halka yakın veya halkçı bir tutum izlemişlerdir. Tanzimat Dönemi Edebiyatı Tanzimat Fermanı ile birlikte tohumları atılan ve 1860'larda halkı aydınlatmak ve batılı tarzda eserler vermek için ortaya çıkan ve Tanzimatçılar olarak adlandırılan Osmanlı aydınları gelenekçiliği bir kenara bırakarak yenilikçi bir tutum izlemişlerdir. Bu dönem kendi içerisinde ikiye ayrılmaktadır. Başlıklar halinde iki dönemi de inceleyecek olursak; Birinci Dönem Tanzimat Edebiyatı Geçmişi ve divan edebiyatını eleştirmişlerdir. Ancak geçmişin etkisinden de kopamamışlardır. Hak, adalet, vatan ve özgürlük gibi kavramlar bu dönemde kullanılmıştır. Bu topraklarda ilk defa bu dönemde kullanılmıştır. Batılı tarzda üretilen ilk eserler bu döneme aittir. Edebiyat toplumu aydınlatmak ve bir bilinç kazandırmak için araçtır anlayışı hakimdir. Dilde sadeliği savunsalar da bu anlamda bir başarıdan söz etmek mümkün olmamıştır. Gazete, tiyatro, hikaye, roman, anı ve eleştiri bu dönemde kullanılan türler olarak karşımıza çıkmaktadır. Dönem yazarları ve şairleri aynı zamanda devlet erkanında görevli kimselerdi. Romantizm ve Klasizm akımlarının etkisinde eserlerini üretmişlerdir. Birinci Dönem Tanzimatçıları; Şinasi 1826-1871 Namık Kemal 1840-1888 Ziya Paşa 1825-1880 Ahmet Mithat Efendi 1844-1912 Şemsettin Sami 1850-1904 Ahmet Vefik Paşa 1829-1892 İkinci Dönem Tanzimat Edebiyatı Bireysel anlamda eserler üretilmiştir. Sanatın, halk için değil sanat için olduğu anlayışı hakimdir. Dilde sadeleşme bir kenara bırakılmış ağır bir dil kullanılmıştır. Tiyatrolar sahnelenmemiş yalnızca okunması için bu eserler üretilmiştir. Natüralizm ve Realizm dönemi etkisine alan akımlardır. Gazeteciliğin etkisi ilk dönemdeki kadar önemli değildir. Nitekim toplumsal olaylardan ve konulardan ziyade günlük olaylar gazetelerdeki yerini almıştır. Şiirde hece denense de aruz etkisini sürdürmüştür. Şiirde; karamsarlık, felsefi düşünceler, ölüm ve aşk tema olarak kullanılmıştır. "Güzel olan ne varsa şiirin konusudur" anlayışını benimsemişlerdir. Roman ve öykü önceki döneme göre gelişmiş, betimlemeler gerçeğe daha uygun halde yapılmıştır. Bu durumun gelişmesinde dönem içerisinde etkin olan realizm akımının da etkisi vardır. Bu dönem içerisinde Divan Edebiyatının bir tek savunucu bulunmaktadır; Muallim Naci İkinci Dönem Tanzimatçıları; Recaizade Mahmut Ekrem 1847-1914 Abdülhak Hamit Tarhan 1852-1937 Muallim Naci 1850-1893 Nabizade Nazım 1862-1893

tanzimat 1 dönem sanatçıları ve eserleri